Özet

Fusûs’un tabîatýnda olan yoðun mânâyý kelimelere sýðdýrma problemi, eserin üzerinde çok sayýda þerhin yazýlmasýna neden olmuþtur. Ã�bnü’l-Arabî bu eserinde vahdet-i vücûd fikriyâtý ile ilgili nihâî görüþlerini bir arada toplu olarak vermiþtir. Allah-Kâinât iliþkisi eserin temel konularýndandýr. Ekberî Ã�rfânýn 8. yüzyýldaki en önemli mümessillerinden olan Abdürrezzâk-ý Kāþânî, Fusûsu’l-Hikem’i Reb’-i Reþîdî Hankāhý’nda okutmuþ ve eserin sýrlarýný açýklayan Ã�erhu Fusûsi’l-Hikem’ini kaleme almýþtýr. Kāþânî bu þerhine, tasavvuf ilminin ýstýlâhlarý ile örülmüþ üç kýsa mukaddeme ile baþlamýþtýr. Kendisinin ifâde ettiði gibi bu üç mukaddeme Fusûs’un ekser fasslarýný analiz etmede büyük önem taþýr. Kýsa ve öz olamsý cihetiyle Fusûs’un anlaþýlmasý için kullanýþlý bir þerh olup Fusûs çalýþanlarýnýn baþvurduðu ilk þerhlerden olmuþtur. Vahdet-i vücûd fikriyâtý ve hakîkatleri, þerhin üzerinde temerküz ettiði esâs sâhalardýr. Bu çalýþmamýzda Kāþânî’nin doktrin yoðunluklu Fusûs þerhini müellif nüshasýna dayanarak saðlýklý bir metin hazýrladýk. Metnin sýhhatinin te’yîdi için müellifin ders halakasýnda talebeleri tarafýndan istinsâh edilip müellife okunan iki nüshayý da metin bölümü çalýþmamýzda kullandýk. Toshihiko Ã�zutsu ve Ebü’l-A’lâ el-Afîfî baþta olmak üzere pekçok araþtýrmacý Kāþânî’nin Fusûs þerhinin matbû nüshasý üzerinden önemli çalýþmalar yaptýðýndan, bu matbû nüshanýn müellif nüshasýna dayalý olmamasýndan ve tahkîksiz bir þekilde basýlýp çok ciddi hatâlar içermesinden dolayý hazýrladýðýmýz metni matbû nüsha ile de mükābele ettik. Eserin arka planýnýn iyi bilinmesi için eserde geçen âyetlerin, hadîslerin, târihî olaylarýn, þiirlerin, meþhûr olan felsefî ve hikemî sözlerin mûteber kaynaklardan asýllarýný, açýklama ve ayrýntýlarýný dipnot þeklinde ortaya koyduk. Bu notlarý kaydederken yüzlerce kaynak taradýk.
 

Anahtar Kelimeler

Tasavvuf, Vadet-i Vücûd, �bnü'l-Arabî, Abdurrezâk Kâþânî.
 

Abstract

The problem of dealing with intensive meanings in the nature of Fusūs by words have produced writing numerous commentaries on the work. Ibn al-Arabî collected his conclusive opinions on wahdat al-wucūd in his Fusūs. The relationship betwen God and nature is one of the main topics of the work. Abd al-Razzāq Qāshānī, one of the most important representatives Akbarī Wisdom at the 8 th century, taught it in Hankāh-ý Rab’-i Reþīdī and wrote a commentary on, which explains secrets of the work. Qāshānī, began his commentary by three short introductions that that describe the main concepts of teology. As he stated, these three introductions are essential to analyze other parts of the Fusūs. Since it is short useful commentary to understand Fusūs and is one of the first commentaries that is referred to by later scholars. The idea of wahdat al-wucūd and its esence is the main source of the commentaries to build their viws on. In this work, we prepared doctrinal text of Fusūs depending on author’s hand-script. We used two other copies that are written by author’s pupils in his courses and has been presented to the author, in order to get affirmation for the authenticity of the text. As Toshihiko Ã�zutsu, Ebu al-A’lâ al-Afîfî and many other researchers have worked on printed copies of Qāshānī’s Sharh Fusūs al-Hikam, but since these copies does not depend on author’s hand-script and contain many serious errors, we referred to the manuscript. In order to be well understood, we used original verses of the Koran and hadiths, and compared the main sources historical events, poems, famuos philosophical and oracular allegations with their explanations and details in the footnotes. We checked hundreds of sources to get our references.
 

Keywords

�slamic Mystisizm, Vahdet-i Vücûd, �bn Arabi, Abd al-Razzaq Qashani.
 

Site Yöneticisi: Halil İbrahim Şimşek

bilgi@tasavvufakademi.com