Ebû Abdullah b. Hafîf Ãîrâzî’nin Tasavvufî Görüþlerine Genel Bir Bakýþ
Ebû Abdullah b. Hafîf Ãîrâzî Fars bölgesinin büyük þöhret sahibi sûfîlerinden biridir ve kendi adýyla anýlan Hafîfiyye isimli tasavvuf okulunun kurucusudur. Zühdü esas alan, þerîata baðlýlýðýyla tanýnan Ãbn Hafîf, müteþerri’ kiþiliðine karþýlýk Hallâc gibi aþk meþrebiyle öne çýkmýþ sûfîleri de benimseyen bir üslup geliþtirmiþtir. Onun tasavvufa bakýþý þerîat temellidir. Tarîkat anlayýþýnda belirgin olan üç kavram, þerîat, zühd ve fakrdýr. Amelen Ãâfiî ve îtikāden Eþ’arî olan Ãbn Hafîf, tasavvuf tarihinde Cüneyd-i Baðdâdî ile tesiri artan Baðdad mektebinin tâkipçisidir ve bu mektebin kabulleri çerçevesinde faaliyet sürdürmüþtür. Ancak tasavvufla alâkalý risâleler te’lîf eden ve kendi îtikādî çizgisini eserlerinde yansýtan Ãbn Hafîf’in Eþ’arîlik dýþýnda Kerrâmiyye’den de etkilendiði anlaþýlmaktadýr. Bu makālede onun i’tikādî görüþleri, dönemi coðrafyasýnda hüküm süren mezhepler gözönünde tutularak incelenmiþtir. Keywords Ãbn Hafîf Ãîrâzî, Zühd, Ãerîat, Fakr, Eþâ’riler, Kerrâmiyye.
|
|
